De oprichting van DHL De eerste pogingen tot de oprichting van een katholieke sportvereniging kwamen voort uit De Gymnast, een onderafdeling van De Katholieke Kring Delft. Vanuit de Katholieke Kring werden advertenties geplaatst in de Nieuwe Delftsche Courant. Waarna 23 jongelui zich aanmeldden voor het lidmaatschap.
Op 10 september 1915 vond de oprichtingsvergadering plaats. Ondanks pogingen van het oprichtingscomité om de naam DSO (Door Strijd Overwonnen) te gaan voeren, werd besloten om de vereniging De Hollandsche Leeuw te noemen. Vanwege de jeugdige leeftijd van de leden kwam de eerste voorzitter, S.J. Van Noorden, uit De Katholieke Kring. Het clubtenue was zwart met een witte schuine ban van de schouder tot aan de heup. In 1917 werd de zwarte broek vervangen door een witte.
DHL speelde aanvankelijk op de schietbaan, gelegen tussen de Miereveltlaan en de Oostsingel. De allereerste wedstrijd werd, door zowel DHL 1 als 2, gespeeld tegen de Delftse voetbalvereniging DVC. Het eerste verloor met 5-0, maar het tweede won met 3-1.
Het eerste seizoen speelde DHL enkel vriendschappelijke wedstrijden. Met ingang van seizoen 1916-1917 werden beide elftallen ingeschreven in de 3e klasse van de Haagsche Voetbal Bond. Inmiddels werd op een terrein aan de Brasserskade gespeeld. Intussen blijft DHL groeien. Aan het einde van het seizoen had DHL 33 leden.
De leden van DHL voelen zich sterk genoeg om zelf het bestuur van de vereniging in handen te nemen. Met ingang van het seizoen 1917-1918 werd daarom besloten het voogdijschap van De Katholieke Kring op te heffen en als zelfstandige vereniging op te treden.
In 1918 werd de heer P.A. Lebens tot voorzitter benoemd. Vanaf 9 juli 1920 kreeg DHL een echte voorzitter, de heer C. Mokveld, die gekozen werd vanuit de eigen leden. Ondanks alle perikelen rond de oprichting en de mobilisatie bleef het aantal leden groeien. Er was sprake van een hechte vereniging met een gouden toekomst.
Op het voetbalvlak behaalde DHL in het seizoen 1918-1919 het eerste grote succes, nl. het kampioenschap in de 3e klasse van de HVB door het eerste elftal. In de kampioenscompetitie behaalde DHL de 2e plaats achter Celeritas 3.
In het begin van 1919 wordt tot demobilisatie besloten, zodat men de beschikking krijgt over alle leden. Hierdoor steeg het ledenaantal fors en telde de vereniging op de jaarvereniging van dat jaar 62 leden. DHL zou het seizoen 1920 1921 dan ook met 5 elftallen de competitie ingaan.
Voordat het zover was, werd op zondag 12 september en maandag 13 september het eerste lustrum gevierd met o.a. een heilige mis, onderling voetbal-en atletiekwedstrijden en een slotmanifestatie in de Stads Doelen.
Ondanks de oprichtingsperikelen en de mobilisatie was er na vijf jaar sprake van een hechte vereniging met een gouden toekomst voor zich.
De jaren twintig DHL ontwikkelde zich tot een volwassen vereniging. Na de oprichting van de Rooms-Katholieke voetbalbond in 1920 wordt DHL ingedeeld in de 1e klasse van de DHVB en eindigt op de tweede plaats.
DHL 1 seizoen 1920-1921 Er wordt een Pers- en Propagandacommissie benoemd, die met de uitgave van een eigen clubblad start.
Tijdens seizoen 1921-1922 komt DHL met zes elftallen uit in de DHVB, waaronder twee juniorelftallen. DHL 1, 3 en 6 worden kampioen.
Een belangrijke verandering voor DHL diende zich in 1922. Tijdens de Algemene vergadering van 14 juli 1922 wordt een voorstel aangenomen om het clubtenue te veranderen. Het wordt een groene broek en wit shirt.
Tijdens seizoen 1922-1923 komt de Rooms Katholieke Federatie tot stand. DHL wordt ingedeeld in de 2e klasse en wordt alweer kampioen. DHL kent in die tijd wat tegenslagen. Zo ontbreekt een speelveld, daar het nieuwe nog niet klaar is en het oude, aan de Bras, afgedaan heeft.
Na vele moeilijkheden weet men in 1923 beslag te leggen op het terrein aan de Laan van Vollering. In 1923 vond tevens een aantal bestuurswisselingen plaats. Voorzitter Mokveld werd vervangen door de heer J. Bos.
In 1924 verkeert DHL in een diep dal nadat 25 leden overschrijving vragen naar de "Nederlandsche Voetbal Bond", thans KNVB. Een jaar later werden nog diverse leden geroyeerd wegens overtreding van de Bisschoppelijke bepalingen. De crisisjaren hadden het aantal leden teruggebracht tot 60. In 1925 werd de heer Bos als voorzitter vervangen door de heer Bühler.
Pas in 1927 is DHL de crisis volledig te boven en blijft het aantal leden stijgen. Dit wordt bewezen door het feit dat DHL in 1928 start met 88 leden en het seizoen eindigt met 102 leden. Een primeur voor Delft en voor Nederland is de pushball-wedstrijd tegen Volendam.
Gouden jaren Nadat het eerste in het seizoen 1929-1930 het kampioenschap behaalde, na een spannende race met HBC en Leonidas, werd dit huzarenstukje in de komende vier seizoenen herhaald. Helaas bleek in deze periode het landskampioenschap echter DHL niet gegund te zijn.
Jeugdfoto’s toevoegen Door het harde werken van J. Bühler en Pater Vrijmoed verrijst er een prachtige overdekte tribune, terwijl men tevens in het bezit komt van een verenigingsgebouw op de Oude Delft. DHL wordt wederom kampioen in het seizoen 1931-1932.
De junioren A behaalde in de seizoenen 1932-1933 en 1934-1935 zowel het afdelings- als het districtskampioenschap. In dat laatste jaren behaalde ook de B, C, D en E het kampioenschap in hun afdeling.
Crisis treft ook DHL In 1933 moet het, twee jaar daarvoor geopende, clubhuis aan de Oude Delft worden gesloten, daar het de vereniging ontbreekt aan de benodigde financiën. Ook op voetbalseizoen ging het niet zo goed. Na vijf kampioensjaren eindigde het eerste elftal in het seizoen 1934-1935 op de laatste plaats, maar weet zich te handhaven in de promotie- en delegatiewedstrijden. De junioren doen het gelukkig beter. Vijf elftallen, namelijk de A, B, C, D en E, worden afdelingskampioen, terwijl de A bovendien districtskampioen worden.
